کلوئید ها در واقع یک ضایعه پوستی می باشند که در اثر ترمیم زخم ایجاد شده اند. بیشتر افرادی که دچار کلویید می شوند استعداد ژنتیکی ابتلا به کلویید را دارند و ترمیم محل زخم آن ها پس از خراش یا جراحی می تواند به صورت گوشت اضافه روی پوست نمایان شود.
این گوشت اضافه از پوست تیره تر بوده و کبود رنگ می باشد. می تواند همراه با خارش ایجاد شود. کلوییدها اغلب در افراد زیر ۳۰ سال رخ می دهند و بیشتر در مناطقی از پوست که چربی کم تری دارند ایجاد می شوند. گوشت های اضافه ناشی از کلویید نباید با زخم های هیپرتروفی اشتباه گرفته شوند. این زخم ها غیرسرطانی بوده و خطرناک نیستند و به سرطان تبدیل نمی شوند. کلوییدها از کلاژن ها تشکیل شده اند و فقط پوست اضافه می باشند و می توانند بسیار بزرگ تر از زخم اصلی باشند. از آنجا این برآمدگی ها برای سلامتی شخص مضر نبوده می توان آن ها را به حال خود رها کرد و نسبت به آنها حساسیت نداشت اما به دلیل اثرات بدی که روی زیبایی پوست می گذارند بسیاری از افراد به دنبال راه حلی برای رفع این گوشت های اضافه می باشند. روش های متفاوتی برای از بین بردن این برآمدگی ها وجود دارد که ما در این مقاله قصد داریم به شرح این روش ها و درمان آن بپردازیم پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
علائم کلوئیدها
همانگونه که خاطر نشان شد کلوئیدها بر اثر رشد بیش از حد بافت جای زخم ها ایجاد می شوند. این برآمدگی ها برای تکمیل خود ممکن است به چندین روز زمان نیاز داشته باشند. گاهی اوقات می توانند تا سالها به رشد آهسته خود ادامه دهند. علائم کلوییدها را می توان منوط به فهرست زیر دانست:
- گوشت اضافه که در اثر جای زخم ایجاد شده و به رنگ بنفش و کبود می باشد.
- کلوییدها عموما یک زخم برجسته می باشند که سطح آنها صاف می باشد. انتهای این زخم از پوست فرد تیره تر بوده و حاشیه آن از مرکز آن تیره تر می باشد.
- ممکن است با گذشت زمان این ناحیه برآمده بزرگتر شود.
برخی زخم های کلوییدی صاف و نرم بوده و برخی دیگر سخت و لاستیکی هستند.
برآمدگی های ایجاد شده معمولا حساسیت و یا سوزش برای فرد ایجاد نمی کنند اما ممکن است میزان خارش و سوزش آن ها در حدی باشد که برای فرد آزار دهنده بوده و زندگی وی را تحت تاثیر قراردهد. توصیه می شود در صورت داشتن چنین علائمی به بهترین متخصص پوست در تهران مراجعه کرده تا بهره بری از نوین روش تکنیک های درمانی بتوانید در صدد رفع آن ها قرار بگیرید.
بیشتر بخوانید : اندولیف چیست و چگونه عمل می کند؟
چه افرادی بیشتر به کلویید مبتلا می شوند؟
ایجاد زخم های کلوییدی می توانند تحت تاثیر عوامل بسیاری باشند اما چند مورد از اصلی ترین آن ها را می توان در لیست زیر شرح داد:
ژنتیک و سابقه خانوادگی:
حدود ۳۰درصد از افرادی که به کلوئید مبتلا می شوند در خانواده شان استعداد ابتلا به این عارضه وجود دارد.
نژاد:
طبق آمار بیش تر کلوییدها در نژاد آسیایی ، لاتین و آفریقایی دیده می شود.
سن :
بیشتر این برآمدگی ها در سنین بین ۱۰ تا ۳۰ ایجاد می شوند.
محل آسیب:
احتمال رشد این ضایعات در قسمت فوقانی کمر ، شانه ها و سینه و به طور کلی هر جایی که چربی کم تری دارد.
نوع آسیب:
اگر بافت سالم پوست بر اثر زخم یا جراحت از بین رفته باشد احتمال بروز کلویید وجود دارد.
بیشتر کلوییدها در اثر جراحی و یا به عنوان مثال سوراخ کردن گوش اتفاق می افتند. هم چنین در اثر سوختگی های شدید با حرارت و یا دیگر مواد شیمیایی ممکن است ایجاد شوند. در افرادی که استعداد ابتلا به این عارضه را دارند گاهی ممکن است جوش و آکنه در ناحیه سینه و کمر آن ها سبب ایجاد کلوییدها شود. در مواردی نادر ممکن است کلوییدها خود به خود و بدون هیچ عامل خارجی به وجود بیایند.
درمان کلوئید
در ابتدا پس از بررسی ناحیه دارای کلویید و بافت و اندازه آنها پزشک ممکن است کرم های ترمیم کننده پوست و یا روغن های مرطوب کننده خاص که سبب کاهش اندازه کلویید می شوند برای شما تجویز کند.
هم چنین ممکن است از روش هایی مانند پد سیلیکون، پانسمان فشار و یا تزریق استفاده کند.
البته این روش ها همگی برای اثر گذاری نیازمند زمان و صبوری بیمار می باشند. برخی دیگر از روش های درمان کلوییدها به شرح زیر می باشند:
رفع کلویید با لیزر PDL
در برخی موارد بنا به تشخیص پزشک ممکن است برای رفع کلوئیدها نیاز به لیزردرمانی باشد. این روش برای ایجاد ظاهری نرم و صاف در سطح کلویید استفاده می شود. درتصاویر زیر استفاده از لیزر PDL برای رفع کلویید را مشاهده می کنیم:
سرمادرمانی یا کرایوتراپی کلوییدها
استفاده از گاز نیتروژن مایع که دمای پایینی دارد در کوچکتر کردن و نرم کردن کلوییدها موثر است. کرایوتراپی یا فریز کلوییدها را می توان در کنار روش های دیگر مانند لیزر و تزریق به کار برد.